سرمایهگذاری روی ارزهای دیجیتال، نیاز به تحقیق و بررسی دارد. زمانی که ارزی را برای معامله انتخاب می‌کنید، باید در مورد آن اطلاعات کافی داشته باشید. این مسئله به شما کمک می‌کند که با اطمینان بیشتری روی یک ارز سرمایهگذاری کنید. یکی از روش‌های شناخت ارزهای دیجیتال، مطالعه‌ی وایت پیپر آنها است. وایت پیپر (Whitepaper)، سپیدنامه یا برگه‌ی سفید متنی است که توسط مدیران یک پروژه‌ی کریپتوکارنسی معرفی میشود و تمام جزئیات و اهداف آن پروژه را توضیح میدهد.
از طرفی، یکی از ارزهایی که در سال‌های اخیر بسیار محبوب شده، ارز دیجیتال کاردانو (Cardano)است و بسیاری از افراد علاقه دارند که روی این ارز سرمایهگذاری کنند. با اینکه برای ارز کاردانو وایت پیپری ارائه نشده اما توضیحات فنی کارشناسان، درباره‌ی این پروژه، در یک متن جامع جمع‌آوری شده است. از آنجایی که این متن، پروژه را به‌طور کامل توضیح میدهد، اغلب به‌عنوان وایت پیپر کاردانو در نظر گرفته میشود. به‌خاطر همین، در این مقاله به‌سراغ این متن رفته‌ایم تا شما را با کاردانو و توکن اختصاصی آن، یعنی آدا (ADA) بیشتر آشنا کنیم.
معرفی ارز دیجیتال کاردانو
کاردانو (Cardano) یک پلتفرم بلاک چین است که برای پردازش تراکنش‌ها از ارز اختصاصی آدا (ADA) استفاده می‌کند. این پلتفرم میتواند انواع تراکنش‌ها را پشتیبانی کند. با این حال، هدف اصلی کاردانو، تبدیل‌شدن به «اینترنت بلاک چین» (Internet of Blockchain) بوده و برقراری ارتباط بین بلاک چین‌های مختلف را فراهم می‌کند. از سوی دیگر، کاردانو با ارائه‌ی راه‌حلی‌هایی جدید، برخی از چالش‌های دیگر بلاک چین‌ها، مانند مقیاس‌پذیری و سرعت را برطرف کرده است. این پلتفرم در سال 2017 توسط یکی از بنیان‌گذاران اتریوم (Ethereum)، به نام چارلز هاسکینسون (Charles Hoskinson)، راه‌اندازی شد.
بررسی وایت پیپر ارز کاردانو
پروژه‌ی کاردانو (Cardano) در سال 2015 و با هدف ایجاد تغییراتی در طراحی ارزهای دیجیتال آغاز شد. این پروژه با ارائه‌ی اکوسیستمی متعادل و پایدار، نیازهای کاربران و سایر پلتفرم‌ها را برطرف می‌کند. برخلاف سایر پروژه‌ها، کاردانو به‌جای تمرکز روی ارائه‌ی وایت پیپر، تمام دقت خود را روی بهترین شیوه‌های مهندسی و روش‌های نوآورانه گذاشت. برخی از مهم‌ترین اقدامات پروژه‌ی کاردانو عبارت است از:
- تفکیک محاسبات به لایه‌های مختلف
- پیاده‌سازی اجزای اصلی پلتفرم در کدهای طبقه‌بندی‌شده
- تحقیقات گسترده درباره‌ی روش‌های پرداخت همتابه‌همتا (P2P)
- ایجاد امکان ارتقای سیستم، بدون آسیب‌رسیدن به شبکه
- توسعه‌ی سیستم غیر متمرکز پرداخت
- چشم‌اندازی بلندمدت برای ایجاد روش‌های کاربردی پرداخت با تلفن‌همراه
- جمع‌آوری ویژگی‌های مثبت سایر ارزهای دیجیتال
و ...
پلتفرم کاردانو از چه بخش‌هایی تشکیل شده است؟
ساختار پلتفرم کاردانو (Cardano) از دو مجموعه پروتکل تشکیل شده است:
- CSL: لایه‌ی تسویه‌ی کاردانو (CSL) اولین سطح این پلتفرم است و از الگوریتم اثبات سهام (PoS) برای تایید تراکنش‌ها و ایجاد بلوک‌های جدید استفاده می‌کند.
- CCL: سطح دوم کاردانو، لایه‌ی محاسباتی (CCL) این شبکه بوده و از پروتکل‌های محاسباتی مختلفی تشکیل شده است.
پلتفرم کاردانو طوری طراحی شده که نیاز جامعه را در نظر می‌گیرد و محاسبات شبکه را بر اساس این نیازها تنظیم می‌کند. بنابراین، هر زمانی که نیاز به تغییر احساس شود، سیستم‌های محاسباتی به‌روزرسانی می‌شوند.
مکانیزم اجماع کاردانو چگونه است؟
درباره‌ی الگوریتم اثبات سهام (PoS) دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد اما از آنجایی که مکانیزمی بر اساس رأی‌گیری است، انعطاف‌پذیری بیشتری دارد. به‌خاطر همین، مدیران کاردانو الگوریتم اثبات سهام را برای مکانیزم اجماع خود انتخاب کرده‌اند. پروتکل اثبات سهام کاردانو "Ouroboros" نام دارد و توسط دو تیم بسیار حرفه‌ای از پنج موسسه‌ی دانشگاهی، به رهبری پروفسور آگلوس کیایاس (Aggelos Kiayias) ، طراحی شده است. فناوری این پروتکل، فراتر از یک الگوریتم اثبات سهام ساده بوده و با استفاده از مدل رمزنگاری "Rigorous"، به‌صورت کاملاً منعطف ایجاد شده است. بنابراین، این الگوریتم، امکان ترکیب پروتکل‌های گوناگون را با یکدیگر فراهم می‌کند.
- بعضی از مهم‌ترین ویژگی‌های الگوریتم اجماع کاردانو عبارت است از:
- امکان ایجاد زنجیره‌های بلوکی جانبی
- ساختارهای اطلاعاتی کاربردی‌تر
تنوع در تولید اعداد تصادفی (منظور کدهای مخصوص بلوک‌ها است.)
امکان تغییر فرایندها، در صورت افزایش تعداد کاربران
جامعه کاربران کاردانو چگونه شکل می‌گیرد؟
دنیای ارزهای دیجیتال، نمونه‌ی بارزی از یک جامعه‌ی مبتنی بر پول است. در صورتی که فقط به فناوری ارزهای مختلف نگاه کنیم، بسیاری از آنها تفاوتی با هم ندارند. با این حال، هر کدام توانسته‌اند مخاطبانی را پیدا کنند و جامعه‌ی اختصاصی خود را بسازند. بنابراین، سهم بزرگی از ارزش هر ارز دیجیتال مربوط به کاربردها، مشارکت افراد و جامعه‌ی کاربری آن میشود. در این مسیر، هر پروژه‌ای که بتواند کاربران را به مشارکت بیشتری دعوت کند، موفق‌تر است.
پلتفرم کاردانو هم برای افزایش مشارکت کاربران، پاداش‌هایی را در نظر گرفته و امکان نظرسنجی آزاد را در اختیارشان گذاشته است.
لایه اول کاردانو (CSL) چگونه کار می‌کند؟
هنگام طراحی پروتکل‌ها، به‌جای دیدن آینده، باید به گذشته نگاه کرد. اطلاعات تاریخی و سابقه‌ی پروتکل‌های گوناگون، ایده‌های بی‌نظیری را در اختیار طراحان می‌گذارد. کاردانو با بررسی موفق‌ترین پروتکل‌های گذشته و شناخت نیازهای مختلف کاربران، یک سیستم مالی اجتماعی را بنا کرده است. لایه‌ی اولیه‌ی این سیستم (CSL) بخش اطلاعاتی شبکه را تشکیل میدهد و برای اهداف زیر راه‌اندازی شده است:
- پشتیبانی دو مجموعه از زبان‌های برنامه‌نویسی؛ یکی برای تعیین ارزش ارز دیجیتال و دیگری برای افزایش امکانات پروتکل لایه‌ی دوم
- پشتیبانی از زنجیره‌های جانبی برای ایجاد امکان برقراری ارتباط بین بلاک چین‌ها
- پشتیبانی از انواع امضاهای دیجیتالی برای افزایش امنیت
- پشتیبانی از انواع دارایی‌های صادرشده توسط کاربران
- دستیابی به مقیاس‌پذیری، به‌طوری که با افزایش تعداد کاربران، قابلیت‌های سیستم بیشتر شود.
زبان برنامه‌نویسی کاردانو برای تعیین ارزش ارزهای دیجیتال کدام است؟
کاردانو یک زبان برنامه‌نویسی جدید ایجاد کرده و به احترام یکی از بزرگان برنامه‌نویسی، سیمون پیتون جونز (Simon Peyton Jones)، نام آن را سیمون (Simon) گذاشته است. این زبان برنامه‌نویسی بر اساس قراردادهای ترکیبی مهندسی و امور مالی کار می‌کند. یکی از ویژگی‌های اصلی زبان سیمون این است که از تراکنش‌های پیچیده و ترکیبی پشتیبانی می‌کند و از این طریق توان محاسباتی شبکه را بالا می‌برد.
زنجیره‌های جانبی کاردانو چگونه‌اند؟
برای ایجاد زنجیره‌های جانبی بلاک چین، کاردانو (Cardano) از پروتکل جدیدی استفاده می‌کند. این پروتکل با الهام از الگوریتم اثبات کار (PoW) بیت کوین، ایجاد شده است و امکان انتقال دارایی‌ها را از لایه‌ی تسویه (CSL) به زنجیره‌های جانبی دیگر فراهم می‌کند. لایه‌ی اولیه‌ی کاردانو مثل جعبه‌ی سیاه شبکه عمل کرده و امنیت اطلاعات تمام زنجیره‌ها را برقرار می‌کند.
وظیفه‌ی امضاهای دیجیتالی در کاردانو چیست؟
.
⚠️بهترین روش برای انتقال ایمن یک دارایی از کاربری به یک کاربر دیگر، استفاده از یک طرح امضای کلید عمومی (کد عمومی) است. در این روش، دارایی مورد نظر به کلید عمومی متصل شده و به کاربری منتقل میشود که یک کلیدی خصوصی (آدرس کیف‌پول کاربر) را در اختیار دارد. نکته‌ی مهم درباره‌ی شبکه‌ی کاردانو این است که از طرح‌های امضای دیجیتالی گوناگون پشتیبانی می‌کند تا از این طریق، امنیت شبکه را بالاتر ببرد
چگونه می‌توان در کاردانو توکن جدید ایجاد کرد؟
بلاک چین کاردانو (Cardano) هم مانند اتریوم، امکان ایجاد توکن‌های جدید را به کاربران ارائه کرده است. توکن‌های منتشر شده توسط کاربران (UIAs) در لایه‌ی تسویه‌ی کاردانو (CSL) تعریف می‌شوند. تفاوت ایجاد توکن در کاردانو و اتریوم در این است که برای ایجاد توکن در اتریوم باید از ارز اتریوم (ETH) استفاده کرد اما در کاردانو امکان استفاده از آدا (ADA) هم فراهم شده است. استفاده از ADA به‌عنوان سوخت توکن جدید، هزینه‌ی ایجاد توکن‌ها را کاهش میدهد.
مقیاس‌پذیری کاردانو چگونه است؟
بلاک چین‌ها، به‌عنوان دفترهای کل توزیع‌شده، از مجموعه‌ی کامپیوترهایی (گره‌هایی) تشکیل شده‌اند که برای انجام یک هدف مشترک توافق می‌کنند. هر کاربری که به‌عنوان یک گره، به شبکه اضافه میشود، پاداشی را دریافت می‌کند. برای رسیدن به توافق، همه‌ی گره‌ها باید تاریخچه‌ی شبکه را دانلود کنند و این مسئله سرعت انجام تراکنش‌ها را پایین می‌آورد. در دنیای ارزهای دیجیتال، به این چالش، مشکل مقیاس‌پذیری بلاک چین‌ها گفته میشود.
در نتیجه، اغلب بلاک چین‌ها مقیاس‌پذیری پایینی دارند اما الگوریتم اجماع کاردانو، مشکل مقیاس‌پذیری را تا حد بسیار زیادی حل می‌کند. برای حل این مشکل، الگوریتم اجماع کاردانو، از مجموعه‌ی گره‌های قابل‌اعتماد استفاده می‌کند. این گره‌ها تاریخچه‌ی شبکه را در خود حفظ می‌کنند و سایر گره‌ها نیازی به دانلود اطلاعات تاریخی زنجیره‌ی بلوکی ندارند. بنابراین، مقیاس‌پذیری کاردانو تا حدی بالا می‌رود که حتی میتواند از شبکه‌هایی مانند فیسبوک پشتیبانی کند.
لایه محاسباتی کاردانو چه می‌کند؟
لایه‌ی محاسباتی کاردانو (CCL)، سطح بعدی این شبکه است. این سطح، محیطی را برای برقراری ارتباط مالی بین کاربران فراهم می‌کند. بنابراین، وظیفه‌ی پردازش و محاسبات تراکنش‌های این شبکه، بر عهده‌ی لایه‌ی محاسباتی است. از سوی دیگر، کاردانو برای عملکرد بهتر قراردادهای هوشمند، از زبان قدیمی سالیدیتی (Solidity) و زبان جدیدی، به نام پلوتوس (Plutus)، استفاده می‌کند. از این طریق، امکان پردازش و محاسبه‌ی تراکنش‌های پیچیده فراهم میشود و قراردادهای هوشمند پیشرفته، می‌توانند از قدرت محاسباتی CCL استفاده کنند.
پروتکل‌های کاردانو بر اساس کدام زبان برنامه‌نویسی نوشته شده‌اند؟
پروتکل‌های کاردانو (Cardano) بر اساس اصول رمزنگاری ایجاد شده‌اند و به امنیت بالایی نیاز دارند. بنابراین، شبکه‌ی کاردانو برای تضمین امنیت پروتکل‌ها، زبان برنامه‌نویسی "Haskell" را انتخاب کرده است. استفاده از این زبان، در شبکه‌های ارز دیجیتال بی‌سابقه بوده و مزایای زیر را برای کاردانو به‌همراه دارد:
زبان هاسکل کتاب‌خانه‌ی جامعی دارد.
این زبان، امکان دسترسی به کتاب‌خانه‌ی جاوا را هم فراهم می‌کند.
هاسکل، زبان انعطاف‌پذیری است و با تغییرات احتمالی هماهنگ میشود.
با استفاده از این زبان، می‌توان سیستم کاردانو را کپی کرده و در پلتفرم‌های جدید شبیه‌سازی کرد.
آیا کاربران کاردانو می‌توانند اطلاعات را اشتراک‌گذاری کنند؟
برخی از کاربران شبکه، مانند صرافی‌ها، نیاز دارند که اطلاعات تراکنش‌ها را با دیگران به اشتراک بگذارند. مهندسان کاردانو با درک این نیاز، شبکه را طوری کرده‌اند که بدون افشا‌شدن کامل اطلاعات، امکان اشتراک‌گذاری بخشی از داده‌ها فراهم شود. این مسئله باعث میشود که در کنار اشتراک‌گذاری اطلاعات، امنیت تراکنش‌ها هم حفظ شود. از این طریق، صرافی‌ها و پلتفرم‌های دیگر، می‌توانند گزارش انجام تراکنش‌ها و وضعیت حساب‌ها را به‌راحتی منتقل کرده و در اختیار کاربران بگذارند.
سخن پایانی
پلتفرم کاردانو (Cardano) یکی از مهم‌ترین پروژه‌های کریپتوکارنسی است و بسیاری از چالش‌های اساسی بلاک چین‌ها را برطرف می‌کند. این پلتفرم، با راهکارهایی که برای حل مشکلات مقیاس‌پذیری و عدم ارتباط بین شبکه‌ها ارائه کرده است، میتواند یک سیستم غیرمتمرکز مالی را در سطح جهانی ایجاد کند. این ویژگی‌ها، باعث محبوبیت کاردانو و ارز دیجیتال اختصاصی آن (ADA) شده است و به نظر می‌رسد که آینده‌ی درخشانی در انتظار این پلتفرم باشد.
