فراگیر شدن ارزهای دیجیتال در سال‌های اخیر قانون‌گذاران کشورهای متخلف را به فکر آیین‌نامه‌نویسی درباره این پدیده نوظهور انداخته است. از آنجایی که ارز دیجیتال در سراسر دنیا مخالفان و موافقان زیادی دارد مقوله قانون‌گذاری برای آن با پیچیدگی‌هایی همراه است. از طرفی صنعت ارزهای دیجیتال دارای گستره بزرگی است که بخش‌های زیادی را شامل می‌شود و این موضوع پیچیدگی قانون‌گذاری را برای آن دوچندان می‌کند.
آیین‌نامه‌نویسی ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف به معنای پذیرفته شدن آن است پس می‌تواند بر قیمت ارزهای دیجیتال تاثیر زیادی بگذارد. با توجه به این که ارزهای دیجیتال به اقتصاد دنیا راه یافته‌اند حرکت کشورها به سمت پذیرفتن و قانون‌گذاری آنها اجتناب ناپذیر است. در یک سوی دنیا کشور السالوادور قرار دارد که بیت‌کوین را به عنوان پول ملی انتخاب کرده و در سوی دیگر کشورهایی قرار دارند که آن را به کلی ممنوع اعلام کردهاند. در این مقاله می‌خواهیم به بررسی مقررات ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف بپردازیم.
جایگاه ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف
وقتی ارزهای دیجیتال شروع به همه‌گیر شدن کرد خیلی از کشورها از همان ابتدا با آن سر ناسازگاری گرفتند. سیاستمداران این کشورها معتقد بودند که بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال می‌توانند تجارت‌های غیرقانونی را تسهیل کنند. با این حال رفته رفته وقتی ارزهای دیجیتال پتانسیل های خود را نشان دادند رویکرد این کشورها نسبت به این بازار نرم‌تر شد و کم‌کم شروع به پذیرفتن آن کردند.
اکنون بسیاری از کشورهای دنیا برای ارزهای دیجیتال قوانین دقیقی وضع کردند و آن را تحت نظارت خود گرفتند. از آنجایی که ذات ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز است این قوانین بیشتر با استفاده از صرافی‌ها اعمال می‌شود.
انواع قوانین ارزهای دیجیتال
پیش از این که به بررسی قوانین ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف بپردازیم بهتر است نگاهی به انواع مختلف قوانین ارز دیجیتال بیندازیم. از جمله این قوانین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- انطباق توکن و کوین
- قانون مبارزه با پولشویی برای ارزهای دیجیتال
- قانون مالیات برای ارزهای دیجیتال
- مقررات فروش ارزهای دیجیتال
- قانون اوراق بهادار ارزهای دیجیتال
- قانون مالکیت و صدور مجوز ارزهای دیجیتال
- قانون انتقال ارزهای دیجیتال
- الزامات گزارش ارزهای دیجیتال
- محدودیت‌ها و اعلامیه‌های مرزی ارزهای دیجیتال
- مقررات استخراج ارزهای دیجیتال
- مقررات مربوط به عرضه اولیه کوین (ICO)
قوانین ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف دنیا
هر کشوری متناسب با شرایط اقتصادی و سیاست‌های پول و مالی خود قوانینی را برای ارزهای دیجیتال تدوین کرده است. این قوانین ممکن است دست و پا‌‌‌گیر به نظر برسد اما باید توجه داشت که بی ضابطه بودن یک سیستم مالی می‌تواند فرصت سواستفاده گروه‌های بزهکار را فراهم کند.
قوانین ارزهای دیجیتال در ایالات متحده
ساز و کار قانون در ایالات متحده به این صورت است که هر ایالت قوانین مخصوص به خودش را دارد و قوانین مربوط به ارزهای دیجیتال هم از این قاعده مستثنی نیست. تا امروز دولت فدرال این کشور قوانین جامع و روشنی برای ارزهای دیجیتال به تصویب نرسانده‌است. در سال 2013 شبکه اجرای جرائم مالی ایالات متحده مبادلات بر پایه ارزهای دیجیتال را به رسمیت شناخت.
این موضوع باعث شد اداره مالیات این کشور از دارایی‌های دیجیتال نیز مالیات اخذ کند. مردم آمریکا مشکلی برای ورود به عرصه ارزهای دیجیتال ندارند و تنها باید از صرافی‌هایی استفاده کنند که ایالات متحده آنها را به رسمیت می‌شناسد. در برخی ایالت‌ها مثل نیویورک استخراج رمزارز محدود است ولی در برخی ایالت‌های دیگر، ماینرها می‌توانند آزادانه فعالیت کنند.
قوانین ارزهای دیجیتال در چین
رویکرد چین نسبت به ارزهای دیجیتال با فراز و نشیب‌هایی همراه بوده است. این کشور با نگاهی مثبت نسبت با رمز‌ارزها برخورد و قوانین سازنده‌ای تصویب کرد. این قوانین برای این طراحی شدند که از استفاده افراد بزهکار از رمز‌ارزها جلوگیری کند. با این حال در سال 2014 بانکها و صرافیهای محلی این کشور از مبادلات بیت‌کوین منع شدند و بسیاری از حساب‌های تجاری مربوط به بیت‌کوین مسدود شد. چین درباره ارزهای دیجیتال با احتیاط عمل می‌کند و قانونی و آزاد بودن ارزهای دیجیتال در این کشور را منوط به تحت نظارت بودن آن کرده است. در سال 2021 ماینینگ در کشور چین با ممنوعیت روبه‌رو شد که این مسئله تاثیر بسیار بدی بر قیمت ارزهای دیجیتال گذاشت و بیت‌کوین را با افت قیمت روبه‌رو کرد. با ممنوعیت ماینینگ در چین، ماینر‌هایی که در این کشور فعال بودند به کشورهای دیگری برای انجام استخراج مهاجرت کردند.
قوانین ارزهای دیجیتال در انگلیس
بعد از این که انگلستان از اتحادیه اروپا خارج شد قوانین خود را برای ارزهای دیجیتال وضع کرد. ارزهای دیجیتال جزو دارایی اشخاص انگلیسی محسوب می‌شود و باید به ازای آن مالیات بپردازند با این حال قانون خاصی درباره کریپتوکارنسی به تصویب نرسیده است.
طبق نظر بانک بریتانیا از آنجایی که این ارزها را نمی‌توان به عنوان پول در نظر گرفت برای اکوسیستم بانکی خطرناک نیستند. کسانی که می‌خواهند در انگلستان به معامله کریپتوکارنسی بپردازند باید در صرافیهای مورد تایید این کشور که KYC را اجرا می‌کنند فعالیت داشته باشند. تاکنون 250 خودپرداز ارزهای دیجیتال در این کشور نصب شده که از دیگر کشورهای اروپایی بیشتر است. استخراج رمزارز در حال حاضر در این کشور قانونی است.
قوانین ارزهای دیجیتال در روسیه
در روسیه در حال حاضر فعالیت در بازار ارزهای دیجیتال قانونی است. با این وجود محدودیت هایی درباره آن وجود دارد مثلا کارمندان دولت حق معامله و ذخیره کریپتوکارنسی را ندارند. اگر گروهی در روسیه بخواهد توکن منتشر کند باید ابتدا فرم‌های مربوطه را پر کرده و به مراجع قضایی تحویل دهد. این اسناد باید توسط متخصصین و قانون‌گذاران بررسی شود. اگرچه مبادلات ارز دیجیتال در روسیه غیر قانونی نیست ولی قوانین مدوّنی برای معامله‌گران وجود ندارد. فعالیت‌های مربوط به استخراج ممنوع نیست ولی ماینرها باید مالیات بپردازند.
قوانین ارزهای دیجیتال در کانادا
در کانادا ارزهای دیجیتال به عنوان پول قانونی ثبت نشده‌اند با این حال شهروندان می‌توانند از آنها برای خریدهای آنلاین و غیرآنلاین خود استفاده کنند. در سال 2018 رییس بانک مرکزی کانادا ارزهای دیجیتال را به عنوان سهام به رسمیت شناخت. گفتن این نکته نیز مهم است که از سال 2013 تراکنش‌های ارز دیجیتال در این کشور مشمول مالیات می‌شود. صرافیهای ارز دیجیتال در کانادا با قوانین مشابه موسسات مالی فعال هستند. در سال 2020 همه صرافی‌ها و موسسات مالی موظف شدند تراکنش‌های فرامرزی کریپتوکارنسی را برای پیشگیری از سواستفاده‌های غیرقانونی ثبت کنند.
قوانین ارزهای دیجیتال در سنگاپور
فعالیت صرافی‌ها و معامله کردن در آنها در کشور سنگاپور قانونی است اگرچه هنوز به عنوان پول رایج پذیرفته نشده است. در کشور سنگاپور بیت‌کوین یک دارایی دیجیتال به حساب می‌آید و دارنده آن باید مقدار مشخصی مالیات بپردازد. صرافی‌هایی که می‌خواهند در کشور سنگاپور فعالیت کنند باید از مراجع پولی و قانونی این کشور مجوز بگیرند.
از آنجایی که ممکن است افرادی با دانش کم وارد فعالیت‌های کریپتوکارنسی شده و ضرر کنند دولت این کشور تبلیغات سرویس‌هایی مانند صرافی‌ها را در بین عموم مردم ممنوع کرد. همچنین یک هشدار عمومی نسبت به فعالیت در بازار رمز‌ارزها به مردم داده شد.
قوانین ارز دیجیتال در استرالیا
فعالیت‌های مربوط به کریپتوکارنسی رسما از سال 2017 در این کشور قانونی اعلام شد. ارزهای دیجیتال در این کشور یک دارایی به حساب می‌آید و دارنده آن باید به دولت مالیات بپردازد. صرافی‌هایی که می‌خواهند در استرالیا فعالیت داشته باشند باید کاربران را احراز هویت کنند . صرافی‌هایی که این کار را انجام ندهند با خطر جریمه و مجرم شناخته شدن روبه‌رو خواهند شد.
قوانین ارز دیجیتال در ژاپن
بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال در ژاپن به عنوان دارایی قانونی به حساب می‌آیند و در سیستم مالی این کشور از آنها استفاده می‌شود. در این کشور ساز و کاری برای اخذ مالیات از سرمایه‌گذاران کریپتوکارنسی وجود دارد. فعالیت صرافی‌ها در این کشور قانونی است اما بعد از یک سری هک که به از دست رفتن 530 میلیون دلار دارایی منجر شد صرافی‌ها موظف شدند که همه تدابیر امنیتی به علاوه احراز هویت را اجرایی کنند.
قوانین ارز دیجیتال در کره جنوبی
اگرچه ارزهای دیجیتال در این کشور پول رایج نیست ولی فعالیت‌های کریپتوکارنسی در آن قانونی است. در حال حاضر به تراکنش‌های بیت‌کوین در این کشور مالیات تعلق نمی‌گیرد با این حال قرار است ساز و کاری برای دریافت مالیات از آن در نظر بگیرند. صرافی‌هایی که می‌خواهند در این کشور فعالیت داشته باشند باید از دولت آن مجوز بگیرند.
قوانین ارز دیجیتال در امارات متحده عربی
طبق بیزینس پلن سال 2021 آژانس سرویس مالی دبی که در آن چارچوب قانونی ارز دیجیتال تدوین شد، خرید و فروش ارز دیجیتال و سرمایه گذاری در آن هیچ منع قانونی در کشور امارات متحده عربی ندارد. با این حال بیت‌کوین و دیگر ارزهای دیجیتال در این کشور به عنوان پول قانونی شناخته نمی‌شوند.
قوانین ارز دیجیتال در آلمان
در آلمان خرید و فروش کریپتوکارنسی تنها با استفاده از صرافیهای قانونی مجاز است. در این کشور کریپتوکارنسی به عنوان دارایی دیجیتال شناخته می‌شود و کسانی که سالانه بیشتر از 600 یورو از سرمایه‌گذاری در آن سود می‌کنند باید مالیات بپردازند. یک تبصره مالیاتی نیز برای ارزهای دیجیتال وجود دارد و آن این است که ارزی که بیش از یک سال نگهداری شده و بعد به فروش می‌رسد از مالیات معاف است.
قوانین ارز دیجیتال در ایران
اگرچه بانک مرکزی ایران برای صرافیهای ارز دیجیتال محدودیت‌هایی قرار داده است ولی هنوز چهار‌چوب قانونی برای ارزهای دیجیتال در ایران تعریف نکرده است. استخراج رمزارز در ایران به رسمیت شناخته می‌شود و استخراج کننده‌ها باید از وزارت صمت مجوز دریافت کنند. مردم ایران برای فعالیت در صرافیهای خارجی به خاطر تحریم‌ها مجبور به استفاده از ابزارهای تغییر آی‌پی هستند.
سخن پایانی
در این مقاله به بررسی قوانین ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف پرداختیم. دانستن این قوانین می تواند به تحلیل فاندامنتال بازار کمک کند. برای این که بتوانید ریزش‌ها و صعودها را تشخیص دهید پیگیری اخبار مربوط به قوانین رمز‌ارزها را جدی بگیرید. کشورهایی که قدرت اقتصادی بیشتر و کاربران فعال بیشتری در کریپتوکارنسی دارند در این زمینه تاثیرگذارتر هستند
